Een blik over de grens. Om te beoordelen hoe goed of slecht de Nederlandse recruitmentsites zijn bekijk ik de komende tijd de genomineerden van de NORA (National Online Recruitment Awards). Deze nominaties hebben betrekking op bedrijven boven de 500 medewerkers. In 2019 was BP één van de genomineerden.
Homepage
De homepage is verschrikkelijk. Ik kan niet anders zeggen. Met quick links centraal, in plaats van gewoon een zoekwindow, die een stuk naar beneden staat. Een carrousel met artikelen, een absolute usability no-no volgens mijn UX adviseurs, een rechter menu, dat wat mij betreft hier echt niet past waarin de aandelenprijs ook nog eens genoemd is. Dat lijkt me echt nuttige informatie voor iemand die op zoek is naar een baan, de huidige beurskoers.
Bijzonder onoverzichtelijk met tientallen call-to-actions waardoor je als kandidaat geen duidelijk doel hebt.
Een zoekopdracht voor recruiter, maakt me niet uit waar, komt terug met het volgende resultaat.
Vooral het [object Object] is natuurlijk iets dat echt niet mag gebeuren. Als je de vacature open klikt, dat is dan wel weer leuk vind ik, de vacatures op dezelfde pagina openen, zie je waarom er niets in staat. Het is een lege vacature.
Vacatures
Een HR vacature dan maar. Deze klikken dus open op dezelfde site. Op zich een leuke feature, maar aan de andere kant geeft het weinig ruimte en al helemaal geen mogelijkheid om de vacature mooi aan te kleden.
Solliciteren
Ik klik op apply now en verwacht natuurlijk een sollicitatieformulier. Maar niets daarvan. Nu opent de vacature op een andere pagina opnieuw, duidelijk een ATS achterkant en moet ik nog een keer op apply klikken, alleen nu in een nog minder mooi opgemaakte vacature.
Ik klik daar opnieuw op apply en moet inloggen. Of een account aanmaken. Een dramatische ervaring natuurlijk, ik wil gewoon solliciteren.
Het account aanmaak proces is net zo dramatisch als bij een bank of zo. Met eisen aan je wachtwoord (want dit is natuurlijk zeer gevoelig), waarbij je tussen de 8 en 25 karakters moet zijn en minimaal een van de vele gekke tekens moet bevatten.
Je verzint het niet, of blijkbaar verzint iemand het wel. Gelukkig kan je ook met Linkedin solliciteren. Doe ik dat maar. Ze vragen enkel mijn naam en mijn foto. Interessant, die verplichte foto.
Het proces heeft een voortgangsmeter, een save en finish later optie en ze geven aan hoe lang het gaat duren. 20 – 23 minuten. Ja, je leest het goed. Bijna een half uur.
Ik vroeg me af wat zolang kon duren als ze beginnen met een CV. Nou, het zit vol met juridische vragen zoals ‘heb je recht om te werken in het land waar je solliciteert’ en ‘heb je banden met iemand binnen BP’ en een hele reeks aan informatie die niet bepaald kandidaat vriendelijk is.
Het sollicitatieproces leert mij twee dingen. Of de recruiters van BP hebben zoveel sollicitanten dat ze geen behoefte hebben aan meer. Of de afdeling legal heeft een gigantische vinger in de pap gehad.
Conclusie
Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik eigenlijk geen enkele reden kan bedenken dat BP genomineerd was voor de NORA’s. Aan Autotrader en Balfour Beatty zaten nog goede elementen. De site van BP heb ik eigenlijk geen positief punt kunnen vinden.
