Een blik over de grens. Om te beoordelen hoe goed of slecht de Nederlandse recruitmentsites zijn bekijk ik de komende tijd de genomineerden van de NORA (National Online Recruitment Awards) voor bedrijven boven de 500 medewerkers. Autotrader was in 2019 één van de genomineerden.
Homepage
De homepage valt op dat er niet meteen een search box in beeld staat. Je moet dus nog een keer doorklikken. Iets waar ik niet heel enthousiast van wordt.
Verder naar onder op de homepage staat een glassdoor rating. Iets waar ik op zich heel erg over te spreken ben, behalve dan dat als je er op klikt je meteen op Glassdoor terecht komt in hetzelfde venster. Dus je hebt net de kandidaat op je eigen site, waar je deze wilt laten converteren, en op je homepage stuur je hem/haar meteen weer weg. Niet slim.
De vacature
Rechtstreeks zoeken kan dus niet, dus je moet via het vacature overzicht. Je kan wel een vakgebied aanvinken, maar daarbinnen moet je alles bekijken. Dat is minder. Wat wel redelijk goed is is het overzicht zelf. Salaris meteen genoemd, net als de locatie. Geen ervaring of opleiding, een standaard introductie die niets over de functie zegt en View job -> zou natuurlijk een button moeten zijn voor betere conversie.
De vacature zelf is ronduit slecht te noemen. Het begint met het salaris en daarna een lap tekst. Geen tussenkopjes, geen bullet points, geen quote, geen foto en helemaal niets om de vacature heen.
Sollicitatieproces
Het sollicitatieproces is dan wel weer heel goed te noemen. Het geeft duidelijk de vier stappen aan en begint met maar liefst VIJF mogelijkheden om je CV te uploaden, hoewel Linkedin er helaas niet bij zit. Maar de belangrijke optie ‘I’ll post my CV later’ is wel een interessante die mobiel solliciteren heel makkelijk maakt. Hier is duidelijk wel goed over nagedacht.
Ik heb dus gekozen voor I’ll post my CV later en moet dan persoonlijke informatie invullen. Opvallend is dat er bijvoorbeeld op postcodes en mobiele telefoonnummers geen check zit, want dit is zeker geen Britse postcode en geen Brits telefoonnummer. Het wachtwoord moet wel aan eisen voldoen, die overigens anders zijn dan beschreven, want Test123, dat zou moeten voldoen voldeed niet, maar Testing123 wel. Het zijn dus vijf letters, niet vijf karakters. Slordig.
Het proces is langer dan we in Nederland gewend zijn. Na de basis informatie is het in Nederland meestal wel klaar, maar hier vragen ze direct naar je huidige salaris, je gewenste salaris, je specifieke skills en ervaring voor de rol en heel bijzonder: geef eens een voorbeeld hoe je een van onze kernwaarden heb laten zien in je zakelijke of privé leven. Een aparte vraag, maar ik kan niet zeggen dat ik het heel gek vind. Eigenlijk best goed.
Tot slot een pagina die we in Nederland nooit zullen zien. Een pagina die in Nederland zelfs bij wet verboden is. Vragen over je seksuele geaardheid en etniciteit. Ook kan je hier aangeven dat je tot een speciale groep behoort en dus per definitie recht hebt op een gesprek. Een Engelse wet regelt dit.
Informatie
Verder staat er op de site nog wat social, een ‘life at autotrader blog’. Een lang verhaal met puur tekst over ‘how we hire’, maar geen infographic of visuele weergave. En een pagina die heel to the point opsomt wat Autotrader is. De kernwaarden, de cultuur en de arbeidsvoorwaarden. De basis informatie is dus allemaal aanwezig, waarbij het opvalt dat sommige zaken heel erg to the point zijn omschreven en andere heel erg breedsprakig zijn opgeschreven.
Conclusie
Als deze site tot de top van de Britse recruitmentsites behoort lopen we in Nederland toch wel voor op de Britten. De vacature-opmaak is echt heel slecht. Het sollicitatieproces kunnen we echter weer iets van leren. De opties om te kiezen hoe je je cv gaat uploaden, of dat je daar nog even mee wacht, is kandidaat vriendelijk en mooi gemaakt.